ما به بیماری بیداری دوچاریم
همه خوابن در این شهر ما تنها بیداریم
در میخانه همه مست هستن فقط ماایم که هوشیاریم
در باغ زندگی ما گل خارداریم
در محفل عشاق فقط ماایم که بی یاریم
در دریای حکمت ما حکیم بیماریم
در لحظه های شیرین زندگی ما تلخ ترین دقایقیم
بر امواج پرتلاتم روزگار ما شکسته قایقیم
عالم پر از خوبی هاست و ما نالایقیم
غم فراق خوردیم و از عشق فارقیم
